Imbir, czyli uniwersalny lek na wszystko

Król imbir ( łac. Rhizoma Zingiberis, Zingiberis rhizoma)– bez wątpienia zasługuje na takie miano to uniwersalne w zastosowaniu kłącze z rodziny imbirowatych. Powiedziano o nim już całkiem sporo, jednak nie ulega wątpliwości fakt, że jego wszechstronność w leczeniu jest niebywała. W poniższym wpisie podsumuję, omówię i rozwinę niektóre z ważniejszych zastosowań imbiru, które uważam za najbardziej istotne z punktu widzenia Ajurwedy oraz Tradycyjnej Medycyny Chińskiej.

 

Imbir, rodem z południowo-wschodniej Azji, praktycznie nie występuje już w stanie dzikim. Jest natomiast uprawiany nie tylko na terenach azjatyckich, ale także na Jamajce, w Brazylii, zachodniej Afryce i Australii.

W lecznictwie stosuje się kłącze oraz wyizolowany z niego olejek (Oleum ZingiberisII). Kłącze imbiru zawiera do 3% olejku eterycznego, żywicę oraz skrobię (20-50%), cukry, kwasy organiczne, tłuszcze, błonnik i całkiem sporo soli mineralnych.

 

DZIAŁANIE IMBIRU

W fitoterapii ogólnej przyjmuje się, że związki wschodzące w skład surowca pobudzają wydzielenie śliny, soku żołądkowego, trzustkowego, żółci, zmniejszają uczucie nudności, np. w przypadku tak zwanego kaca po spożyciu alkoholu. Dodatkowo odpowiednio przetworzone kłącze (najczęściej suchy proszek) ma działanie hamujące wymioty (w tym wymioty wywołane chemioterapią, chorobą lokomocyjną). Imbir wykazuje również skuteczność w walce z bólami głowy, zaburzeniami równowagi, biegunką, również u dzieci. Ma bardzo wysoką aktywność antybakteryjną oraz działanie przeciwpasożytnicze.

 

IMBIR W AJURWEDZIE

Według Ajurwedy imbir jest najlepszą i najbardziej satwiczną ze wszystkich przypraw. Mówi się, że jest wiśwabhesa, czyli lekiem uniwersalnym, wykorzystywanym przede wszystkim w przypadku:

 

SUSZONY IMBIR

• zaburzeń kapha-wata
• zaburzeń pracy serca,
• złego trawienia,
• słabej agni,
• nadmiaru toksyn,
• przeziębienia i grypy,
• bólu brzucha,
• zapalenia krtani,
• niestrawności,
• artretyzmu,
• hemoroidów,
• nadmierne wydzielanie się śliny,
• niedokrwistości,
• RZS,
• duszności, zaburzenia oddechu, astmy, pylicy, zapalenia oskrzeli,
• utraty smaku,
• braku apetytu.

 

Według Ajurwedy imbir działa na wszystkie tkanki ciała, ale wspiera przede wszystkim układ oddechowy i trawienny. Zmniejsza doszę wata i kapha, zwiększa natomiast pittę. Ma smak ostry, słodką wipakę i rozgrzewającą wirję, i mocne właściwości satwiczne. Suszony imbir doskonale sprawdzi się jako środek przeciwbólowy, w formie pasty. Można go zmieszać z wodą lub miodem i nakładać na bolące miejsca.

 

ŚWIEŻY IMBIR działa przede wszystkim na:

• nie dopuszcza do gromadzenia się kaphy, czyli m.in. śluzu,
• choroby układu oddechowego, kaszel, przeziębienia, wirusy, bakterie,
• słabe trawienie (słaba agni),
• słaby apetyt,
• słaby głos,
• problemy z pracą serca,
• słabe libido,
• toksyny w ciele,
• mdłości i wymioty.

 

Świeży imbir ma, podobnie jak suszony, ostrą rasę (smak), ale również ostrą wipakę (skutek po strawieniu) i rozgrzewającą wirję (działanie), działa na wszystkie dhatu (tkanki) i pozostaje satwiczny. Oddziałuje głównie na układy trawienny i oddechowy.  Świeży imbir ma silniejsze działanie napotne niż suszony, dlatego jest bardziej wskazany w przypadku przeziębienia i grypy.

PRZECIWWSKAZANIA

W związku z tym, że imbir podwyższa doszę pitta, osoby o tej konstytucji powinny go unikać, jeśli ich główna dosza pozostaje w nierównowadze. Nie jest powiedziane, że osoby te nie mogą wcale spożywać imbiru, jedynie ograniczać jego ilość. Wskazane jest natomiast leczenie powyższych dolegliwości imbirem, jeśli wykazuje on skuteczność w przypadku konkretnej choroby u osób o konstytucji pitta. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do spożywania imbiru są natomiast silne krwotoki, ostre stany zapalne skóry, bardzo wysoka gorączka i wrzody.

 

WYBRANE LEKI AJURWEDYJSKIE Z DODATKIEM IMBIRU

 

Artretyzm

• 6 łyżeczek sproszkowanego imbiru, 6 łyżeczek rozgniecionych nasion kminu, 3 łyżeczki czarnego pieprzu wymieszać i zażywać po ½ łyżeczki mieszanki dwa razy dziennie z wodą.
• Po 2 łyżki: kolcorośli (sarsaparilla), kopru włoskiego, pippali, korzeń pippali, czarny pieprz, goździki, imbir suszony, cynamon zmieszać i zmielić, przyjmować po 1 płaskiej łyżeczce dziennie przez 2 miesiące.

 

Kaszel, przeziębienie, grypa

• Wymieszać jedną łyżeczkę sproszkowanego imbiru, z 1 łyżeczką kurkumy oraz 1 łyżką stołową miodu. Podzielić na dwie porcje, zażywać po jednej porcji 2 razy dziennie.
• Obrać około 7 cm kawałek kłącza imbiru, dodać kilka goździków, szczyptę pieprzu oraz kurkumy, zalać 300 ml wody doprowadzić do wrzenia, po czym wyłączyć palnik i zostawić do przestudzenia. Pić po 500 lub 100 ml dwa razy dziennie.

 

Utrata apetytu

• Spory kawałek świeżego imbiru zaparzyć z połową cytryny bez skórki. Dodać 1 łyżeczkę nasion kuminu i szczyptę soli.

 

Bóle brzucha

• Zagotować 2 łyżeczki posiekanego imbiru ze szczyptą soli.

 

Słabe trawienie

• Po łyżeczce suszonego imbiru, czarnego pieprzu oraz pieprzu pippali. Wymieszać i zażywać po połowie łyżeczki 2 razy dziennie. Mieszankę można wymieszać z wodą lub miodem.

 

IMBIR W TRADYCYJNEJ MEDYCYNIE CHIŃSKIEJ

W Tradycyjnej Medycynie Chińskiej imbir ma działanie przywracające yang, poprawiające obieg yang w sercu. Ogrzewa, wysusza, usuwa nadmiar śluzu, rozpraszając go. Eliminuje zastoje chi oraz zimno, ogrzewa płuca odtruwa i dezynfekuje. Ma ostry smak (przemiana metalu), gorącą naturę oraz wpływa na obieg płynów żołądka i śledziony oraz płuc serca i nerek.

 

SUSZONY IMBIR wykazuje działanie:

• przeciwbólowe,
• przeciwzapalne,
• pobudzające czynność gruczołów,
• żółciopędne,
• przeciwreumatyczne,
• zwiększające siłę skurczu serca,
• zwiększa przyswajanie pokarmu.

Należy go zażywać w przypadku bólu wywołanym przez zimno i wilgoć (np. ostre bóle stawów), niedobór yang nerek, sydromu zimnego śluzu w płucach (bronchit, zapalenie płuc). Ponadto zalecany jest w przypadku ataku czynników toksycznych, silnych emocji, lęku, bladości, nudności i wymiotów.

 

ŚWIEŻY IMBIR wykazuje działanie:

• regulujące przepływ chi,
• wzmacniające żołądek,
• łagodzące,
• przeciwwymiotne,
• przerywające wymioty po zażyciu,
• łagodzące kaszel.

Warto zażywać świeży imbir w przypadku syndromu wiatru i śluzu, przeziębienia, nadmiaru wody i płynów, ataku zimna na całym ciele: ból stawów, pleców, żołądka, bólu brzucha.

 

UWAGA! OSOBY Z NADCIŚNIENIEM TĘTNICZYM POWINNY ZAŻYWAĆ POŁOWĘ ZALECANEJ DAWKI! NIE STOSOWAĆ W PRZYPADKU ZAŻYWANIA ASPIRYNY LUB POCHODNYCH.

 

 

PODSUMOWANIE

Podsumowując imbirowy wpis, pragnę zwrócić uwagę jego wyjątkowość. Zważywszy na fakt, iż większość chorób ma swoje podłoże w nieprawidłowym trawieniu (przynajmniej na płaszczyźnie fizycznej, nie subtelnej – duchowej), imbir staje się doskonałym remedium na większość problemów trawiennych. Jeśli dokucza nam nieprawidłowe wchłanianie, senność, brak energii, spróbujmy przejść miesięczną terapię imbirem i ograniczyć nieco pokarm. Efekty będą zdumiewające. W przypadku prawidłowego wchłaniania pokarmów następuje prawidłowe odżywanie komórek i organów, a co za tym idzie, organizm pozostaje w zdrowiu, bo dostarczane są mu wszystkie niezbędne substancje. Tkanki są odżywione, więc „cała reszta” pracuje prawidłowo.

Należy jednak pamiętać o obserwacji swojego organizmu podczas terapii. Jeśli chwilo poczujemy się gorzej, może być to skutek oczyszczającego działania imbiru. Jeśli jednak złe samopoczucie utrzymuje się dłużej, zwłaszcza, jeśli mamy bóle brzucha (żołądka), przerwijmy terapię. Bóle brzucha mogą świadczyć o wrzodach, więc warto wykonać odpowiednie badania w tym kierunku.

Tutaj znajdziesz kurs z ziołolecznictwa ajurwedyjskiego.

 

POWODZENIA!

 

Z miłością,

Kasia.